Είναι περίπου μεσάνυχτα μιας μουντής, βροχερής νύχτας, πλημμυρισμένης από λογής λογής ευωδίες και σκέψεις. Το τοπίο ήταν εξαρχής σαγηνευτικό, που τιθάσσευε ακόμη και τον πιο αχαλήνωτο άνθρωπο. Ήταν η μέρα που το γλυκό ογκάνισμα της πένας θα ακουγόταν για πολλοστή φορά, απαλά, πάνω στο αθώο, τρυφερό χαρτί. Πάλι θα χαράμιζα μερικά λεπτά ύπνου, μαγεμένος από τα καπρίτσια της, συνεπαρμένος από τις χαραμαδιές του χαρτιού, τα μυστήρια των γραμμάτων. Ο ύπνος; Δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση της συγκεχυμένης πραγματικότητας, μιας ανάπαυλας των πυρών της ζωής.
Υλακές αντηχούν στις σιωπές των αιθέρων. Αυτές οι βροντές, αυτές μ’ αποσπούν από το κατεστημένο, μου φέρουν άλλους συνειρμούς και να, όπως τώρα, χάνω το παζλ των σκέψεών μου, που τόσο προσπαθούσα να αποτελειώσω. Ω, Δία, για ποιον άραγε ξελαρυγγίζεσαι πάλι ;;;
Και μετά το χάος, η άβυσσος, ο νους, ο ύπνος.
Καλή χρονιά ...
Υλακές αντηχούν στις σιωπές των αιθέρων. Αυτές οι βροντές, αυτές μ’ αποσπούν από το κατεστημένο, μου φέρουν άλλους συνειρμούς και να, όπως τώρα, χάνω το παζλ των σκέψεών μου, που τόσο προσπαθούσα να αποτελειώσω. Ω, Δία, για ποιον άραγε ξελαρυγγίζεσαι πάλι ;;;
Και μετά το χάος, η άβυσσος, ο νους, ο ύπνος.
Καλή χρονιά ...
2 σχόλια:
Καλή σου χρονιά Στέλιο.
Καλά διαβάσματα και καλούς βαθμούς!
Χθες το πρωί, ενώ πήγαινα στο γραφείο, σκεφτόμουνα ότι λες και ήταν χθες που πήγαινα πίσω στα θρανία.
Πως παιρνούν τα χρόνια!
Λες και ήταν χθες που μπήκα στη σχολή που ήθελα, τι και αν ήταν με τη δεύτερη φορά.
Λες και ήταν χθες που πήρα πτυχίο, που βρήκα δουλειά, που..., που..., που...
Ευχαριστώ και ανταποδίδω τις ευχές, έστω και ...καθυστερημένα!
Ελπίζω η χρονιά αυτή να 'ναι καλύτερη από την προηγούμενη, γεμάτη από ζωή!
Δημοσίευση σχολίου